ang sarap mong sapakin...

Ordinary day for all of us, it's a sunny Wednesday, really feels like summer with sunscreen and sunglasses on it.

I went out late this morning for some errands to make.

It's my obligation as a daughter, older sister and a mother of course... I went to PNB remittance center, kelangan ko nang mag padala ulit... medyo gipit nanaman ang aking mother sa gastusin sa bahay, lalo pa ngayon kelangan nang kapatid kong pumunta nang Davao for her review, she will take the licensure exam for bookkeeping. Since only my mom ang kumakayod sa amin dahil ang dadi ko ay wala nang trabaho, inako ko na ang gastusin nang review at ang exam fee, P4,500. Dinagdagan ko nrin nang konti para may pang gasto sa araw-araw ang mami ko, plus ang allowance nang aking baby Kirk isinama ko na din.

Ilang linggo na rin ang nakalipas nung nag-take ako nang NACC Licensure Exam, pumunta ako kanina sa school... ala parin ang result. Habang tumatagal lalo ako kinakabahan kung pumasa ba ako, sana nga.

Anyways, yan ang ginawa ko ngayong araw... meron pa sana akong isang gustong gawin kaso alam kong bawal at masamang gawin... buti na lang di ako skandalosa, at kung nagkataon... "sinapak na kita"!



Kanina habang papunta ako sa aking destinasyun sakay nang bus, may nakaka-bwisit na nangyari. Puno na ang bus na aking sinasakyan, buti na lang at naka-upo agad ako sa bandang gitna. Sa aking harapan may isang babae na ibang lahi, isa siyang "indian-pana-kakana-kna" kayo na ang umintindi sa salitang yan, kung anong lahi sya... dito sa Canada...may mga code name ang bawat lahi.

Balik tayo sa babaeng yan, nasa harap ko siya... at ang upuan sa tabi nya ay bakante. Nung may sumakay na mag-ina... nilapitan nung nanay ung babae...asking the lady, "excuse me, can you move further?" ika nung nanay na may bitbit na bata at halatang hirap na hirap dahil siksikan sa bus. Tangna, "deadma lang" ang arte nung babaeng yun, di nya pinansin ang nanay, na nakikiusap na puwde maki-upo sa tabi nya.

Kung hindi ako nagkakamali, kahit may headphone akong suot-suot... nakatatlong beses rin naki-usap yong nanay sa buset na tanga na babaeng yun, na-awa ako sa nanay dahil nakikita kong nahihirapan siya. Gustuhin ko man ibigay ang aking puwesto sa kanya, pero akoy nasa gitna...di ko na maibigay dahil siksikan na sa loob. Hanggang nakababa ako naka-tayo parin yong mag-ina.

Ang sarap niyang sapakin, masyado siyang maarte... kumukulo ang dugo sa kanya kanina. Sarap sabihin, who the hell are you? Do you own this bus? Do you own this seat? F*ck!

Siguro kung sa akin yun nangyari...ewan ko na lang. At eto, holly shit! I smell stinky... may putok ang katabi ko, gggrrr...amoy kilikili... wala ba siyang pambili nang deodorant or tawas man lang... epektib ang tawas, mura lang sa mga Pilipino store... nakakahilo sobra, buhay nga naman.